وزن جو زمین چقدر است؟
اطرف کره زمین را لایه ای از هوا احاطه کرده است که به آن جو یا اتمسفر می گویند. جو زمین مخلوطی از گازهای مختلف است. 78.05 درصد از جو را نیتروژن، 20.94 درصد آن را اکسیژن و نزدیک به یک درصد آن را دی اکسید کربن تشکیل داده است. گازهای نادری که مجموعاً درصد ناچیزی از حجم هوا را تشکیل می دهند، عبارتند از: آرگون، نئون، هلیم، کریپتون و گزنن.
جو زمین حاوی مقادیر مختلفی بخار آب، ذرات غبار، هیدروژن، مونوکسید کربن، دی اکسید نیتریک، اکسید نیتریک، دی اکسید گوگرد، متان، اکسید نیتروژن و ازون است.
از آنجا که تمام گازهای تشکیل دهنده جو، شکل های مختلف ماده هستند، نیرویی در جهت پایین به سطح زمین وارد می کنند و نیروی جاذبه زمین آنها را به سوی خود می کشد. بنابراین جو دارای وزن است. ما این وزن را احساس نمی کنیم، زیرا از تمام جهات بر بدن ما وارد می شود.
وزن جو 1.3 گرم در لیتر است. وزن تمام توده جو معادل وزن طبقه آبی به ضخامت 5 متر می باشد که کره زمین را در بر گرفته است. به این ترتیب فشاری در حدود یک کیلوگرم بر سانتیمتر مربع در سطح زمین به وجود می آورد که به آن فشار جو می گویند.
فشار جو را می توان با استفاده از فشارسنج اندازه گرفت. فشار عادی در سطح دریا برابر فشار ستونی از جیوه به بلندی 76 سانتیمتر مربع است.
لایه های پایین تر جو سنگین تر از لایه های بالایی هستند. در واقع نیمی از کل وزن جو مربوط به گازهایی است که تا فاصله 5.6 کیلومتری سطح زمین یافت می شوند. هرچه از سطح زمین دورتر می شویم، تراکم هوا کمتر می شود و در نتیجه فشار جو نیز کاهش می یابد.
در ارتفاع 5.5 کیلومتری از سطح زمین، فشار جو به اندازه نصف فشار در سطح دریا می رسد. تراکم گازها در نزدیکی سطح زمین به دلیل وجود نیروی جاذبه زمین است. نیروی جاذبه زمین گازهای موجود در جو را به سوی خود می کشد. هرچه از سطح زمین دورتر شویم، نیروی جاذبه کمتر می شود؛ بنابراین تراکم گازها نیز کاهش می یابد. به همین دلیل است که لایه های پایینی جو از لایه های بالایی آن سنگین تر هستند.
[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]
مقاله علمی و آموزشی «وزن جو زمین چقدر است؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
[/toggle]
