به کدام پرندگان، پرندگان شکاری می گویند؟

پرندگانی که از سایر جانوران تغذیه می کنند، پرندگان شکاری نام دارند. آنها ممکن است طعمه خود را روی زمین، درون آب و یا در هوا صید کنند. برخی از این نوع پرندگان نیز از گوشت جانوران مرده تغذیه می کنند.

باز، عقاب، کرکس، لاشخور، شاهین، قوش و دارکوب جزو پرندگان شکاری طبقه بندی می شوند. جغدها نیز جانوران کوچک را صید می کنند و می خورند؛ ولی از نظر طبقه بندی به دسته دیگری از پرندگان تعلق دارند.

اکثر پرندگان شکاری قهوه ای رنگ هستند. آنها را در تمام نقاط جهان به جزء قطب جنوب می توان یافت. پرندگان شکاری، منقاری خمیده و قوی، چنگال هایی نیرومند و چشمانی تیزبین دارند. آنها طعمه را توسط چنگال هایشان می کشند و سپس آن را به کمک منقارشان پاره و قطعه قطعه می کنند. این پرندگان معمولاً قطعات بزرگ غذا را یکجا می بلعند. سپس قسمت های غیر قابل هضم را به شکل گلوله از معده به دهان می آورند و بیرون می اندازند.

پرندگان شکاری از جانوران مختلفی مثل موش، خرگوش، خرگوش صحرایی، ماهی ها، انواع مختلف پرندگان و… تغذیه می کنند. آنها به سرعت طعمه را می ربایند و به هوا می پرند. این پرندگان در پرواز کردن بسیار ماهر و قوی هستند و شاه پَرهای بزرگی دارند. آنهایی که از لاشه و مردار تغذیه می کنند (مثل کرکس و لاشخور) بال های عریض و بزرگی دارند و ساعت ها به کمک جریان هوا در آسمان معلق می مانند. آنها با مشاهده جانوران مرده و یا جانورانی که در حال مرگ هستند، برای تغذیه فرود می آیند.

پرندگان شکاری معمولاً لانه های خود را بر فراز نقاط مرتفع می سازند. جوجه های این پرندگان تا مدت ها پس از خروج از تخم نمی توانند از خود دفاع کنند.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «به کدام پرندگان، پرندگان شکاری می گویند؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.