چه زمانی وجود گرد و غبار مفید است؟
اکثر مردم فکر می کنند گرد و غبار برای انسان مضر است. اما این یک جنبه قضیه است؛ چرا که وجود گرد و غبار از برخی جهات بسیار مفید می باشد.
بیایید قبل از پرداختن به فواید گرد و غبار، ابتدا با نحوه شکل گیری آنها آشنا شویم.
هر ماده جامدی از ذرات بسیار ریز تشکیل شده است. این ذرات ریز، پس از پراکنده شدن به گرد و غبار تبدیل می شوند. به عنوان مثال، وقتی یک تکه آجر یا سنگ کاملاً خرد می شود، گرد و خاک به وجود می آید.
راه های مختلفی برای شکل گیری گرد و غبار وجود دارد. خرد شدن یک جسم جامد، یکی از موارد به وجود آمدن گرد و غبار است. دود ناشی از سوختن زغال سنگ، چوب، نفت و… نیز گرد و غبار ایجاد می کند. املاح دریاها، خاکستر آتشفشان ها، گیاهان و حتی جانوران مرده نیز باعث ایجاد ذرات ریز می شوند، ترکیب این ذرات با هوا، گرد و غبار به وجود می آورد. هوا ذرات ریز گرد و غبار را از جایی به جای دیگر می برد. اجزای تشکیل دهنده پوسته زمین نیز به شکل گرد و غبار در هوا پراکنده اند.
مهم ترین فایده گرد و غبار این است که به کمک آن، باران ایجاد می شود. بخار آب موجود در ابرها در اطراف ذرات ریز گرد و غبار متراکم می شود و قطرات آب به وجود می آید. سپس این قطرات به شکل باران بر زمین می بارند. نبودن گرد و غبار می تواند موجب تاخیر در بارش باران شود.
برای تشکیل مه نیز همانند باران، وجود ذرات گرد و غبار لازم است.
گرد و غبار موجود در هوا، نور خورشید را در جهات مختلف پخش می کند. این ویژگی باعث می شود که حتی یکی دو ساعت پس از غروب نیز هوا کاملاً تیره و تاریک نشود. رنگ قرمزی که به هنگام طلوع و غروب خورشید در آسمان ظاهر می شود، به دلیل وجود گرد و غبار و بخار آب موجود در هوا است. گرد و غبار همچنین باعث به وجود آمدن پرتوهای زیبایی پس از غروب خورشید می شود.
بنابراین می بینید که وجود گرد و غبار، کاملاً مضر نیست و از برخی جهات بسیار سودمند و مفید می باشد.
[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]
مقاله علمی و آموزشی «چه زمانی وجود گرد و غبار مفید است؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب چرا، چطور، چگونه؟، نوشته ی دکتر سونیتا گوپتا و دکتر نینا آگراوال و ترجمه پریسا همایون روز و پریچهر همایون روز از موسسه نشر و تحقیقات ذکر، منتشر شده در تیر 1393 با شابک 978-964-307-221-6 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
[/toggle]
