آبله میمونی چیست؟
آبله میمونی اولین بار در سال 1958 کشف شد. این بیماری، بیماری نادری است که توسط ویروس آبله میمونی ایجاد می‌شود. نام آن برگرفته از زمانی است که دو شیوع از بیماری آبله مانندی در شهرهایی رخ داد که میمون‌ها برای تحقیقات در آنجا نگهداری می‌شدند.
آبله میمونی در اثر یک عفونت ویروسی ایجاد می‌شود که می‌تواند از طریق انواع مختلف تعامل با ویروس مانند تماس با فرد یا حیوان آلوده رخ دهد. ویروس می‌تواند از طریق تبادل مایعات بدن یا مواد ضایعه پوستی مربوط به یک فرد آلوده و همچنین از طریق دستگاه تنفسی پخش شود. مراجع بهداشتی جهان خاطرنشان می‌کنند که انتقال این ذرات نیازمند تعامل طولانی بلند چهره به چهره است.
آبله میمونی می‌تواند از طریق پوست آسیب دیده یا از طریق دستگاه تنفسی و همچنین از طریق چشم، بینی یا دهان وارد بدن شود. این بیماری همچنین از مردانی گزارش شده است که با مردان دیگر رابطه جنسی داشتند.
علیه بیماری آبله میمونی واکسن وجود دارد. همچنین تصور می‌شود واکسنی که برای جلوگیری از آبله انسانی ساخته شده است نیز می‌تواند علیه این بیماری موثر باشد. از جولای 2022 مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا افرادی را که در معرض آبله میمونی قرار دارند تشویق می‌کند تا واکسن دریافت کنند.
علائم آبله میمونی
به گفته متخصصان علائم معمول آبله میمونی عبارت از تب، سردرد، دردهای عضلانی، خستگی، تورم غدد لنفاوی، بثورات پوستی و تاول هستند. آنها می‌گویند: «اگر علائمی، بویژه راش یا جوش‌های پوستی دارید، فوراً با مراکز بهداشتی تماس بگیرید.»
طبق گفته مراجع بهداشتی یک یا دو روز پس از شروع تب، بیماران اغلب دچار بثورات پوستی روی صورت می‌شوند که سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابد. این بیماری بین دو تا چهار هفته طول می‌کشد تا دوره خود را طی کند و موارد شَدید نیز ممکن است رخ دهد.
چگونه از عفونت آبله میمونی پیشگیری کنیم؟
هر چند افراد باید علائم را جدی بگیرند، ولی مردم در مناطقی که با شیوع این بیماری مواجه‌اند نباید بیش از حد نگران باشند. این بیماری هنوز بسیار نادر است. بویژه در کشورهای توسعه یافته و سایر کشورها بیماری‌هایی نظیر کرونا و آنفولانزا وجود دارند که تاثیر منفی بیشتری بر سلامت جامعه می‌گذارند.
هنوز معلوم نیست که آبله میمونی به راحتی پخش می‌شود یا خیر، ولی برخی متخصصان معتقدند سرعت انتقال بیشتر از حدی است که اکنون تصور می‌شود؛ بنابراین باید هوشیار بود و در صورت بروز علائم، به مراجع بهداشتی مراجعه کرد.
در مورد پیشگیری از عفونت، متخصصان توصیه می‌کنند افرادی که به مناطق پُرخطر سفر می‌کنند مسائل ایمنی را در نظر بگیرند و توصیه‌های مراجع بهداشتی را به دقت رعایت کنند. همچنین در مورد مسافرت به مناطقی که این بیماری بومی آنجا است مانند کشورهای آفریقایی نیز احتیاط‌های لازم را در پیش گیرند.
رابطه جنسی ایمن یکی دیگر از راه‌های مهم برای جلوگیری است. در حالی که آبله میمونی یک عفونت مقاربتی نیست، اما در صورت تماس نزدیک با ضایعات یک فرد آلوده، بیماری می‌تواند گسترش یابد.
میزان مرگ و میر در این بیماری معمولاً پایین (3 تا 6 درصد) است. سلامتی شما آرزوی ما است.
