تد دبنی: پدر آتاری
تد دبنی (Ted Dabney) در ماه می سال 1937 در سانفرانسیسکو به دنیا آمد. دوران نوجوانی او در مدارس مختلفی گذشت، با این حال یک مدرسه و یک معلم در نهایت مسیر آینده او را تعیین کردند؛ مدرسه تکنولوژی «جان او کانل» که باعث افزایش مهارت های ریاضی دبنی شد و در نهایت در سن نوجوانی راه او را به وزارت حمل و نقل باز کرد.
چراغ راه او برای برگزیدن مسیر زندگی، معلم ریاضی او بود. این معلم که «واکر» نام داشت، اصلی ترین دلیل علاقه دبنی به ریاضی و کامپیوتر بود. او پس از گرفتن دیپلم، وارد لشگر تفنگداران دریایی آمریکا شد و سه سال در این نیرو در زمینه الکترونیک کار کرد و در نهایت موفق شد وارد دانشگاه دولتی سان فرانسیسکو شود، اما دبنی از پس هزینه های سنگین تحصیل بر نمی آمد. لذا عطای تحصیل را به لقایش بخشید و راهی بانک آمریکا شد. او در این شغل وظیفه داشت ماشین ثبت حساب ها را عملیاتی نگه دارد.
در این مقاله شما می توانید با تد دبنی و تاثیر او بر صنعت بازی آشنا شوید.
دوستی نیمه تمام دبنی و بوشنل
دبنی تنها پس از یکسال بانک آمریکا را ترک کرد و به توصیه همکارش – جان هربرت – در شرکت Hewlett Packard مشغول به کار شد. با این حال این شغل تنها چند هفته دوام داشت؛ هربرت در شرکت Ampex استخدام شد و دبنی را هم راضی کرد تا به او بپیوندد. او در سال 1961 به امپکس پیوست و در بخش محصولات نظامی مشغول به کار شد.
در سال 1969، نولان بوشنل به امپکس پیوست و این آغاز دوستی بوشنل و دبنی بود. بوشنل بیش از پیوستن به امپکس ایده ای در ذهن خود پرورانده بود که هدف آن یک پیتزافروشی با حال و هوای کارناوال به همراه تجهیزات گیمینگ و انیماترونیک بود. بوشنل این ایده را با دیدن یک سیستم کامپیوتری در آزمایشگاه هوش مصنوعی استنفورد بدست آورده بود. این دو نفر با همفکری یکدیگر طرحی جدید رسم کردند که از یک کامپیوتر کوچکتر استفاده می کرد. آن دو، با همکاری یکدیگر نام تجاری Syzygy را ابداع کردند؛ اما وقتی فهمیدند این نام پیشتر ثبت تجاری شده، تصمیم گرفتند نام شرکت خود را آتاری (Atari) بگذارند.
آغاز آتاری
اولین پروژه آنها Computer Space نام داشت که یکی از اولین عناوین شوتر فضایی و اولین بازی ای بود که می شد آن را روی چندین سیستم نصب کرد. در این بازی باید کنترل یک سفینه فضایی را در اختیار می گرفتید و با موشک اندازی به سوی دشمنان، امتیاز مشخصی را در مدت زمان محدودی کسب می کردید. دبنی سیستم حرکتی جدیدی اختراع کرده بود، آن هم تنها با استفاده از مدار ویدئویی، آنالوگ ساده و تجهیزات دیجیتال تلویزیون، به جای استفاده از کامپیوترهای گران قیمت. بوشنل با نمایش قابلیت های دبنی، موفق شد همکار قدیمی خود – ال الکورن – را که هنوز در امپکس مشغول به کار بود، به سوی آتاری جذب کند.
شگفتی Pong
با راهنمایی های بوشنل، الکورن با استفاده از اختراع جدید دبنی، بازی Pong را تولید کرد. از سوی دیگر دبنی هم سیستم استفاده از سکه برای بازی کردن را توسعه داد. بازی پونگ از هر جهت، یک بازی بسیار ساده است که الکورن در برنامه تمرینی خود برای ورود به آتاری تولید کرد، با این حال کیفیت کار نهایی به قدری بالا بود که دبنی و بوشنل تصمیم به عرضه رسمی آن گرفتند. عرضه پونگ به عنوان یکی از اولین بازی های آرکید جهان، با استقبال گسترده مردم روبرو شد. بسیاری معتقد هستند که موفقیت و سودآوری بازی پونگ یکی از مهم ترین دلایلی است که صنعت گیم به جایگاه امروز خود رسیده است. پونگ باعث شد آتاری تمرکز گسترده و کاملی روی صنعت گیم پیدا کند و نام خود را به عنوان پدر صنعت گیمینگ در ذهن گیمرها ثبت کند.
خنجری در قلب رفاقت
با وجود این موفقیت آتاری چندان هم به نفع دبنی نبود. او احساس می کرد زیر سایه بوشنل و الکورن قرار گرفته؛ زیرا بوشنل از مدار ویدئویی او بدون اجازه استفاده کرده بود و جایگاه نسبتاً پایینی در شرکت به او داده بود. دبنی حتی در ملاقات های مهم و کلیدی شرکت هم شرکت داده نمی شد. بنابراین تصمیم گرفت در ماه مارس 1973، آتاری را ترک کند. با وجود این، استعفا باعث نشد که دبنی بی خیال ایده Pizza Time Theater شود. او با کمک به بوشنل، چیزی را پایه گذاری کرد که بعدها با نام چاکی چیز شناخته شد. دبنی در کنار اینکار، در شرکت نظامی Raytheon و Fujitsu هم مشغول شد.
بعد از ورشکستگی تئاتر پیتزا تایم، بوشنل در پرداخت بدهی های خود به دبنی به مشکل برخورد و همین موضوع تیر خلاص را به حضور دبنی در صنعت گیم و الکترونیک وارد کرد و او برای همیشه از این حوزه خداحافظی کرد.
شکوه ناپایدار
با این حال خداحافظی دبنی از آتاری، پایان این شرکت نبود. بوشنل و الکورن با کسب تجربه از عرضه پونگ، در سال 1977 موفق شدند یکی از موفق ترین کنسول های تاریخ یعنی Atari 2600 را روانه بازار کنند. با عرضه این کنسول، آتاری موفق شد تبدیل به پُر رونق ترین شرکت آمریکای شمالی شود. با این حال این موفقیت نتوانست ادامه پیدا کند و با بالا گرفتن جنگ کامپیوترهای خانگی و ظهور شرکت های مستقل، درگیری آتاری با این شرکت ها هم بالا گرفت و آتاری که قادر به ارائه تجهیزات خود با قیمت های رقابتی نبود، با بحرانی جدید روبرو شد.
بازی ET که عده ای معتقدند بدترین بازی تاریخ است، در سال 1983 روانه بازار شد. آتاری که حساب ویژه ای روی این بازی باز کرده بود، کارتریج های بازی را با تیراژ بالا برای فروشگاه ها فرستاد. استقبال نکردن از بازی، موجب پُر شدن انبارها و پایین آمدن قیمت بازی شد. چیزی که باعث شد آتاری بیش از 70 هزار کارتریج این بازی را در صحرای نیومکزیکو دفن کند. شکست این بازی ضربه نهایی را به آتاری زد و این شرکت با ورشکستگی روبرو شد و قسمت های مختلف آن از یکدیگر جدا و بخش هایی مانند توسعه و ساخت کنسول منحل شدند.
از 1983 تا امروز که تقریباً 35 سال گذشته، آتاری دیگر قدمی در جهت طراحی و ساخت کنسول خانگی برنداشته و به ساخت بازی های کامپیوتری بسنده کرده است. ورشکستگی و شکست آتاری در صنعت گیم، تنها بر کنسول های آتاری تاثیر نداشت و عملاً کل صنعت را با یک بحران مواجه کرد؛ بحرانی که می توانست به حیات گیم در آن زمان پایان دهد.
دبنی پس از ترک این صنعت، به مغازه داری رو آورد و تا پایان عمر دیگر قدم به سوی الکترونیک و گیم برنداشت، تا پیش از مرگش، بدون شک کمتر گیمری نام او را شنیده بود. دبنی در سن 81 سالگی متوجه شد به بیماری سرطان مبتلا شده است با این حال نسبت به انجام عملیات درمانی مخالفت نشان داد و در ماه می 2018 فوت کرد. نام و میراث دبنی در میان گیمرهای امروزی ناشناخته است و تنها افراد معدودی از تلاش ها و خدمات او آگاه هستند.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «تد دبنی: پدر آتاری»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله کسری کریمی طار در مجله دانستنیها، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
