سکوت مردان را نباید بد تعبیر کرد

خانمی که همسرش مردی ساکت و کم حرف است، به دیدن مشاور رفت و پرسید: «چرا شوهرش با او حرف نمی زند؟» مشاور به او گفت: «شما تنها زن روی زمین نیستی که این مشکل را داری.»

بسیاری از آقایان واقعاً نمی دانند در مورد چه چیزی با همسرشان حرف بزنند. در صورتی که همان مرد، در جمع و با دیگران خیلی خوب گفتگو می کند. در اصل برای بسیاری از مردم، بخصوص مردها حرف زدن امری ساده نیست. شاید آنها با همکاران خود یا مردهای دیگر پُر حرفی نیز بکنند، اما ندانند با همسرشان در مورد چه چیزی حرف بزنند.

خب چرا این اتفاق می افتد؟ معنای این سکوت چیست؟ خوب است یا بد؟ و راهکار مقابله با آن چیست؟ شما می توانید در ادامه پاسخ سوالات خود را دریافت نمایید.

برخی از مردان نگران هستند که همسرشان از حرف آنها دچار سوء تفاهم شود و چون فکر می کنند اگر موضوعی را با همسرشان در میان بگذارند، همسرشان آن را بد تعبیر خواهد کرد و آرامش زندگی بر هم می خورد، کمتر حرف می زنند. بعضی مردان نیز احساس می کنند که مجبورند بارها یک موضوع را برای همسرشان توضیح بدهند و از این رو، بهتر می بینند در مورد موضوعات گوناگون حرف نزنند یا با جواب های کوتاه خودشان را درگیر جر و بحث با همسرشان نکنند.

البته کم هم نیستند مردهایی که از ابراز احساسات شان ناتوان بوده، یا نمی توانند بگویند که به چه چیزی فکر می کنند. بسیار دیده شده که وقتی زنی در رابطه با شوهرش با مشکلی مواجه می شود و آن را به زبان می آورد، شوهرش می گوید نمی دانم چه بگویم، سپس یک سکوت طولانی اتفاق می افتد و زمانی که کاسه صبر زن سرریز می شود و دوباره مشکل را بیان می کند و از شوهرش می خواهد تا لااقل نظر خود را بگوید منتظر است که شوهرش در مدت سکوت فکری کرده و به نتیجه ای رسیده باشد، اما مشکل اساسی این است که بعضی مردان از کودکی یاد نگرفته اند احساسات و افکار خود را بیان کنند.

بعضی مردها نیز فکر می کنند اگر درباره مشکلات یا مسائلی که با آن درگیر هستند با همسرشان حرف بزنند، فردی ضعیف به نظر خواهند رسید. چون از کودکی به آنها گفته شده یک مرد، در مورد مشکلاتش نباید نزد کسی گله کند. به این جهت برای آنها آسان تر است که دهانشان را ببندند و به جای اینکه درباره مشکلات شان با همسر حرف بزنند، شخصاً به فکر پیدا کردن راه حل می باشند.

گاهی اوقات هم مردان ترجیح می دهند چیزی نگویند، چون آرامش زندگی شان را مهم تر از حرف زدن در مورد مشکلات و ناراحتی هایشان می دانند. آرامش درونی برای یک مرد، با تمام هزینه هایی که ممکن است برایش داشته باشد، خیلی مهم تر از بیان مشکلات است.

گاهی نیز موضوع یا مسئله ای آنقدر برای یک مرد پیچیده است که ترجیح می دهد ساکت بماند و خودش به تنهایی آن را حل و فصل کند، چون نمی خواهد بر اثر گفتگو کردن با همسرش در به هم ریختگی هیجانات گیر بیفتد.

البته اگر مردی همیشه از بازگو کردن اندیشه ها و افکار خود و آنچه که ذهنش را درگیر کرده، طفره می رود، شاید علت این باشد که همسرش هیچگاه برخورد خوبی به هنگام شنیدن حرف های او نشان نداده است. زنی که به محض شنیدن یک مشکل یا گرفتار شدن شوهرش بلافاصله به او اَنگ حماقت، نادانی، بی لیاقتی و… می زند، یا با تمسخر به تصمیم اشتباه او می خندد، هرگز نباید انتظار داشته باشد شوهرش با او در مورد جزئی ترین مسائل حرف بزند. بهترین روش برای اینکه زنی همسرش را تشویق به حرف زدن کند، این است که مراقب زبان خود باشد، یعنی ترمز حرف های شوهرش نشود. به عقاید و باورهای او، چه درست و چه نادرست احترام بگذارد و هرگز به او نگوید که چه بکند، یا چه بگوید.

اشتباه بزرگ بعضی خانم ها این است که وقتی شوهرشان ساکت است و احتیاج دارد تا با خودش خلوت کند، مدام به سمت او می روند و می خواهند با او حرف بزنند. شاید سکوت در زن ها به معنای رنجیده خاطر بودن باشد، اما در مورد مردها معنی عکس دارد.

سکوت مردان را نباید نادرست تعبیر کرد. چون بسیاری از مردها در سکوت نیازهایشان برآورده می شود.

[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]

مقاله علمی و آموزشی «سکوت مردان را نباید بد تعبیر کرد»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله ترجمه شده ساحل نجفی در مجله خانواده، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.

[/toggle]