چگونه لنز برای چشم ساخته می شود؟

اکثر مردم وقتی عینک شان را بر می دارند همه چیز تار می شود، به جز وقتی که از این لنزهای تماسی که بدون جلب توجه دیگران به دیدن کمک می کنند، استفاده می کنند. حدوداً یک قرن است که لنزهای تماسی وجود دارند. این لنزها در ابتدا کاملاً سخت بودند، اما اکنون قابلیت نفوذ گاز را دارند و به انعطاف پذیری ژلاتین هستند. اما یک لنز چشمی چگونه ساخته می شود؟

ترجمه توضیحات فیلم

از این صفحات پلی هما (poly Hema) برای ساختن لنزهای تماسی پلیمری نرم، با رنگ های گوناگون استفاده می شود. در اینجا نسخه یک بیمار را می بینیم که ساخت لنز برایش ضروری است. فرآیند ساخت لنز با کنترل پردازش داده های شکل دهی آغاز می شود. داده ها توسط کامپیوتری که ماشین تراش دیجیتال را کنترل می کند، فراهم می شود. این کار با شکل دادن انحنای داخلی لنز آغاز می شود. ماشین تراش دیجیتال 6000 دور در دقیقه می چرخد و به یک الماس صنعتی مجهز است. این دستگاه سطح داخلی یعنی قسمتی که با قرنیه در تماس است را شکل می دهد. این بخش باید بدون عیب و سائیدگی باشد، بنابراین توسط یک خمیر بسیار ظریف صیقل داده می شود. صیقل دادن مرحله بسیار مهمی است زیرا راحتی و دید کامل را تضمین می کند.

تکنسینی ضخامت لنز را با یک دستگاه بسیار دقیق اندازه گیری می کند.

اکنون قسمت دیگر لنز را شکل می دهند. یعنی بخشی که با پلک در تماس است. لنز به یک موم گرم مخصوص چسبانده می شود و زمانی که لنز کامل می شود، موم توسط یک دستگاه اولتراساند برداشته می شود. موم در عرض چند ثانیه شکل دلخواه را به خود می گیرد. راحتی یک لنز با ضخامتش نیز تعیین می شود. به همین منظور لنز باید با حفظ استحکام کافی تا حد ممکن نازک باشد. آنها کار خود را با شکل دادن قطر خارجی لنز شروع می کنند. این کار فقط چند ثانیه طول می کشد. اکنون سطح خارجی لنز را صیقل می دهند. این کار با سرعت بالایی انجام می شود و نیازمند خمیر ساینده، کمی روغن در یک گلوله پلی استر (Polyester)، است.

این دستگاه چند لنز را بطور همزمان صیقل می دهد. مرحله ای که تنها 60 ثانیه طول می کشد. زمانی که همه چیز کامپیوتری باشد، کیفیت بی نظیر است. سپس یک تکنسین دیواره های لنز را صیقل می دهد. سپس به پلیمر آبرسانی می شود تا منعطف گردد. لنزها به مدت 24 ساعت در محلول نمکی با pH متعادل قرار می گیرند. لنزها بواسطه مایع، منبسط شده و به نسبت مطلوب می رسند. این توپوگرافر اپتیکال (Optical Topographer) با استفاده از توزیع رنگ برای تعیین اینکه آیا توزیع توان نوری در لنز برای تضمین دید کامل به اندازه کافی دقیق است، بکار می رود.

اکنون به سراغ یک فرآیند تست مهم می رویم. لنزهای حساس همیشه با دقت کافی حمل می شوند. این واحد که سنجش کانون قدامی نامیده می شود، یک ابزار اندازه گیری است که دقت اپتیکال لنز را تایید می کند.

اکنون کار لنزها به پایان رسیده و در محفظه هایی پُر از محلول نمکی نگهداری می شوند. این شیشه کوچکی که در مطب اپتومتریست ها می بینیم به دقت با درب های سیلیکونی و یک درب آلومینیومی مهر و موم می شوند. آنها به مدت یک ساعت و نیم در دمای 121 درجه سانتیگراد در یک استریلایزر (ضدعفونی کننده) قرار می گیرند. اگر درب این ظروف باز نشود به مدت هفت سال استریل باقی می مانند. تولید یک لنز شامل 14 مرحله است. اگر فرآیند طولانی آبدهی را در نظر نگیریم، در واقع تولید لنز 15 دقیقه زمان می برد. آنها می توانند هر روز 1000 لنز تماسی که همگی از این صفحات کوچک رنگی ساخته می شوند، تولید کنند.

منابع

فیلم علمی و آموزشی «چگونه لنز برای چشم ساخته می شود؟» محصول How It’s Made می باشد که ترجمه آن توسط زهرا صادقی از پورتال یو سی (شما می توانید) انجام شده است.