همه ی آنچه که از آنفلونزای H1N1 باید بدانید

آنفلونزا نوعی بیماری تنفسی فصلی و واگیردار است که به ریه ها حمله کرده و فرد را درگیر می کند. انواع مختلفی از ویروس آنفلونزا وجود دارند که پیش بینی می شود هر سال یک تا دو نوع از انواع این بیماری در فصل سرما بروز یابند. اما گاهی اوضاع خارج از پیش بینی است و شکل جدیدی از آنفلونزا بر اثر تغییر در ویروس این بیماری ایجاد می شود. اگر تغییرات خیلی زیاد و بارز باشند، نوعی از بیماری مانند آنفلونزای مرغی و خوکی به وجود می آیند؛ اما اگر تغییرات جزئی تر باشند نوعی از آنفلونزا، مانند H1N1 به وجود می آید که شدیدتر است، مرگ و میر دارد و کشنده می باشد.

درباره آنفلونزای H1N1 باید بگوییم همان آنفلونزای فصلی است که تغییرات جزئی داشته و شدیدتر و کشنده تر می باشد. این نوع آنفلونزا را به دلیل شباهتی که به نوع خوکی دارد به این نام نیز می خوانند. شما می توانید همین الان با همه ی آنچه که از آنفلونزای H1N1 باید بدانید، آشنا شوید.

علائم آنفلونزای H1N1 چیست؟
علائم این بیماری شبیه سرماخوردگی است اما بسیار شدیدتر از یک سرماخوردگی ساده می باشد. شروع این بیماری خیلی ناخودآگاه است، یعنی حال فرد خوب است اما یکباره دچار تب و لرز شدید می شود. بنابراین تب و لرز شدید شایع ترین علامت اولیه این بیماری است. سرفه، آبریزش بینی، گلو درد، بدن درد شدید، سردرد و… هم به عنوان علائم بعدی بیماری بروز خواهند کرد. عوارض گوارشی مثل اسهال و استفراغ هم ممکن است دیده شود.

آیا همه مبتلایان به آنفلونزای H1N1 می میرند؟
اگرچه این بیماری می تواند کشنده باشد اما همه افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، نمی میرند و اگر به موقع اقدام شود، حال آنها خوب می شود. معمولاً افراد گروه پر خطر هستند که بیشتر در معرض مرگ بر اثر آنفلونزا قرار دارند.

گروه های پر خطر عبارتند از افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای مثل بیماری قلبی، ریوی، سرطانی (به دلیل دریافت شیمی درمانی و ضعیف شدن بدن)؛ افرادی که کورتون مصرف می کنند؛ خانم های باردار و کودکان؛ خصوصاً اگر واکسن آنفلونزا تزریق نکرده باشند.

تفاوت سرماخوردگی با آنفلونزای H1N1 در چیست؟
اگرچه علائم سرماخوردگی و آنفلونزا شبیه به هم است اما شدت و حدت آنها با یکدیگر متفاوت می باشد. تفاوت ها و تشابه های علائم سرماخوردگی و آنفلونزای H1N1 به این شرح است:

تب
افرادی که سرما می خورند کمتر حرارت بالای بدن و تب را تجربه می کنند اما تب در 80 درصد افرادی که به آنفلونزای H1N1 مبتلا می شوند، دیده شده است. آن هم تبی که حرارتی بالا دارد و غالباً به دمای 101 سلسیوس می رسد. اما مراقب باشید که مبتلایان به آنفلونزای فصلی هم چند درجه تب را تجربه می کنند و ابتلا به تب نمی تواند به تنهایی دلیلی بر ابتلا به آنفلونزای H1N1 باشد.

سرفه
اگر سرما خورده باشید سرفه های کوتاه و زیادی را به همراه خلط تجربه می کنید. در حالی که در آنفلونزای H1N1 سرفه هایی که سراغ تان می آید خشک و بدون خلط است. این علائم شبیه علائم آنفلونزای فصلی است اما شدت آن کمی بیشتر است.

گرفتگی بینی
غالباً گرفتگی بینی در افراد مبتلا به سرماخوردگی سطحی است و در کمتر از یک هفته برطرف می شود. این تجربه در افرادی که به آنفلونزای فصلی هم مبتلا هستند دیده می شود. اما نکته جالب اینجاست که در آنفلونزای H1N1 بیمار اصلاً گرفتگی بینی را تجربه نمی کند.

لرز
افراد با یک سرماخوردگی معمولی، لرز نخواهند داشت. اما در آنفلونزای فصلی و آنفلونزای H1N1 لرز دیده می شود که شدت آن در نوع H1N1 زیاد است.

درد
سرماخوردگی درد چندانی به همراه ندارد یا اگر درد سراغ تان بیاید بسیار خفیف است. در آنفلونزای فصلی این درد کمی بیشتر می شود، با این حال باز هم چندان آزاردهنده نیست و با یک مُسَکن ساده بر طرف می شود. اما افرادی که به آنفلونزای H1N1 مبتلا شده اند دردهای شدیدی را حین بیماری تجربه می کنند.

ناراحتی قفسه سینه
ناراحتی و درد در ناحیه قفسه سینه در سرماخوردگی به صورت خفیف احساس می شود اما این درد در آنفلونزای فصلی کمی بیشتر می شود. این درد در مبتلایان به آنفلونزای H1N1 خیلی شدیدتر است و معمولاً در بیمار حس بی قراری ایجاد می کند.

گلو درد
یکی دیگر از تفاوت های سرماخوردگی و آنفلونزای H1N1، گلو درد است. گلو درد در نوع H1N1 وجود ندارد در حالی که فردی که سرماخوردگی مختصری داشته باشد یا آنفلونزا گرفته باشد گلو درد را تجربه می کند. سردرد نیز از جمله مواردی است که در آنفلونزای H1N1 تجربه نمی شود اما مبتلایان به سرماخوردگی ساده یا آنفلونزای فصلی آن را در بیشتر موارد تجربه می کنند.

عطسه
برای افرادی که به آنفلونزای فصلی یا سرماخوردگی عادی مبتلا شده اند عطسه کردن کاملاً عادی است، اما افرادی که آنفلونزای H1N1 می گیرند گرفتار عطسه و عواقب آن نمی شوند.

علائم بیماری آنفلونزای H1N1 چقدر طول می کشد؟
در حالت عادی و سیر طبیعی که بیماری درمان پذیر است در 2 تا 3 روز اول، علائم بسیار حاد می باشد، و پس از یک هفته علائم خفیف تر می شوند. به عبارتی تب قطع شده، اما سرفه ها باقی می مانند. یک تا دو هفته هم ضعف و بی حالی وجود دارد، سیستم ایمنی که ضعیف شده کم کم به حالت طبیعی بر می گردد و دوره نقاهت شروع می شود. بنابراین مرحله حاد بیماری تا یک هفته طول می کشد و به تدریج بهبودی حاصل می شود. اما در حالت شدید که به مرگ منجر می گردد، آنقدر بیماری حاد است که در 2 تا 3 روز اول مرگ اتفاق می افتد.

درمان بیماری نیز باید بسیار سریع و در 24 ساعت ابتدای بیماری آغاز شود.

انتقال بیماری آنفلونزای H1N1 در چه زمانی بیشتر اتفاق می افتد؟
بیشترین میزان انتقال از فرد بیمار به فرد دیگر در همان روزهای اول بیماری است که آبریزش بینی، عطسه و سرفه وجود دارد. حتی اگر فرد درمان شده باشد، ممکن است تا یک یا دو هفته پس از درمان هم ناقل ویروس باشد و باید در این مورد احتیاط کرد. اما پس از یک تا دو هفته، ویروس از بدن خارج می شود و انتقال وجود نخواهد داشت.

پیشگیری از ابتلا به آنفلونزای H1N1
بهداشت فردی و اجتماعی، مهم ترین راه پیشگیری از آنفلونزا است و بطور جزئی تر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1) واکسیناسیون: واکسن یکی از کارآمدترین روش های پیشگیری، خصوصاً برای گروه های پر خطر است که باید زودتر از فصل سرما یعنی اواخر شهریور و اوایل مهر ماه تزریق شود. چون 2 تا 4 هفته طول می کشد تا واکسن اثر کند و بدن مقاومت در برابر ویروس را بدست آورد. افرادی که سابقه حساسیت نسبت به واکسن دارند، افرادی که انواع آلرژی خصوصاً آلرژی نسبت به تخم مرغ دارند (چون ممکن است واکسن را از جنین تخم مرغ به عمل آورند)، افرادی که تب بالا دارند و خانم های باردار در سه ماهه اول، جزء موارد منع مصرف واکسن آنفلونزا هستند.

2) بهداشت دست ها: بهداشت دست ها مهم ترین نکته در پیشگیری است. از آنجا که ویروس آنفلونزا تا مدتی روی سطوح مختلف زنده می ماند، حتماً دست های خود را چند بار در روز قبل از غذا با آب و صابون بشویید. استفاده از ژل های ضدعفونی هم می تواند کمک کننده باشد اما جای شستن با آب و صابون را نمی گیرد.

3) استفاده از دستمال کاغذی: پوشاندن عطسه و سرفه برای جلوگیری از انتقال قطره های حاوی ویروس و استفاده از دستمال کاغذی و سپس داخل سطل زباله انداختن، حتی در مورد عطسه و سرفه های معمولی در افرادی که بیماری ندارند، جزء موارد بسیار مهم است.

4) استفاده از وسایل شخصی: حتماً از حوله، دستمال، لیوان و ظروف غذا به شکل شخصی استفاده کرده و از استفاده چند نفره از یک ظرف یا حوله و… پرهیز کنید.

5) اگر علائم سرماخوردگی دارید به مکان های عمومی نروید: حتی در صورتی که سرماخوردگی یا آنفلونزای ساده دارید، از حضور در مکان های عمومی (محل کار، مدرسه و…) بپرهیزید و تا زمان بهبود کامل در خانه بمانید.

6) خود درمانی نکنید: اگر علائم بیماری در خود احساس می کنید از مصرف آنتی بیوتیک ها یا آسپرین خودداری کرده و هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.

7) استفاده از ماسک: استفاده از ماسک های معمولی در فرد مبتلا، فقط تا حدی می تواند از پخش شدن قطرات مخاط که حاوی ویروس است جلوگیری کند اما به این شکل نیست که افراد سالم ماسک بزنند و مطمئن باشند که دیگر مبتلا نخواهند شد. ماسک های مخصوص (ماسک N95) که بیشتر در پزشکان و پرسنل بیمارستانی استفاده می شود، می تواند مانع انتقال ویروس به بدن شود. اگر فردی در یک خانواده به آنفلونزا مبتلا شده و تحت درمان قرار گرفته است تا بهبودی کامل، دیگر اعضای خانواده می توانند از این ماسک های مخصوص استفاده کنند.

8) داروی اوسلتامی ویر: داروی اوسلتامی ویر یک داروی ضد ویروس است که به صورت کپسول با دوز روزانه یک کپسول و به مدت 10 روز، در افراد بیمار استفاده شده و به عنوان داروی اصلی پیشگیری و درمان آنفلونزای H1N1 شناخته می شود. این دارو برای تمامی افرادی که در معرض آلودگی ویروس هستند مانند خانواده هایی که بیمار مبتلا به آنفلونزا در منزل دارند یا در مراکزی که بیماری به صورت فراگیر وجود دارد مانند کادر درمانی بیمارستان ها و مراکز درمانی باید مصرف شود. با این حال مصرف آن برای پیشگیری از بیماری در تمامی افراد جامعه توصیه نمی شود.

سلامتی شما آرزوی ما است.

[toggle title=”برای مشاهده منابع اینجا کلیک کنید.” state=”close” ]

مقاله علمی و آموزشی «همه ی آنچه که از آنفلونزای H1N1 باید بدانید»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مصاحبه با دکتر طاهره سوری و دکتر محمد فصیحی دستجردی – متخصصین بیماری های عفونی – توسط سارا میرشجاعی از مجله سیب سبز، به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.

[/toggle]