سامانه پدافند هوایی پاتریوت چگونه کار می کند؟
پاتریوت یک سیستم دفاع هوایی موشکی و هدایت شونده است که توانایی مقابله با موشک های بالستیک، موشک های کروز و هواپیماهای پیشرفته را در تمامی شرایط آب و هوایی و در هر ارتفاعی دارد.
ویژگی کلیدی سیستم پاتریوت، رادار مرکب چندکاره، هدایتِ تعقیب از طریق موشک و نرم افزار مدرن و همچنین عملکرد خودکار گسترده است. این سیستم همچنین قادر به کار با دیگر سیستم های دفاع هوایی با بُرد متوسط تا کوتاه است.
سامانه پدافند پاتریوت از یک رادار، سکوهای پرتاب موشک و یک ایستگاه کنترل درگیری جهت مدیریت، فرماندهی و کنترل جنگ و عملیات ارتباطات تشکیل می شود. درگیری با هدف می تواند در سه حالت دستی، نیمه خودکار و تمام خودکار انجام پذیرد. زمانی که تصمیم برای درگیری با هدف تهاجمی گرفته می شود، ایستگاه کنترل درگیری، سکوهای پرتاب را انتخاب کرده و داده های مقدماتی را به آنها جهت شلیک موشک ها ارسال می کند. بعد از پرتاب موشک ها، ایستگاه کنترل، رادارها را مطلع می کند تا موشک های پرتابی را زیر نظر بگیرند. آنگاه دستورات اصلاح مسیر را برای موشک ها ارسال می کند. وقتی موشک به نزدیکی هدف رسید، چاشنی انفجاری موشک فعال می شود تا با انفجار موشک باعث تخریب کلی هدف تهاجمی شود.
در این مقاله شما می توانید با جزئیات سامانه پدافند هوایی پاتریوت آشنا شوید.
اجزای تشکیل دهنده سامانه پدافند پاتریوت
پرتاب پاتریوت ایستگاه (سکوی) پرتاب: وظیفه سکوی پرتاب، حمل و پرتاب موشک های پاتریوت است. پرتاب کننده ها بر تریلری سوار می شوند و می توان آن را از راه دور از طریق ارتباط رادیویی یا فیبر نوری بکار انداخت. این وسیله در محفظه های گلوله، چهار موشک از نوع PAC2 یا 16 موشک از نوع PAC3 دارد و نشانه گیری قبلی برای پرتاب لازم نیست.
- موشک: موشک های پاتریوت، مجهز به سیستم هدایت است که دستورات اصلاح ردگیری هدف را از مرکز کنترل درگیری دریافت می کند. زمان مسلح شدن موشک ها کمتر از 9 ثانیه و سرعت پرواز آنها حدود 5 ماخ (5 برابر سرعت صوت) است. برد این موشک ها نیز حدود 70 کیلومتر می باشد. بعد از شلیک موشک، سیستم هدف یابی ایستگاه کنترل درگیری، دستور تعیین محل موشک شلیک شده و ردیابی آن را به رادار اصلی می دهد. با اعلام محل دقیق هدف تهاجمی و نیز موشک پدافندی پاتریوت در فضا به کمک رادار، دستورات اصلاح مسیر پرواز به واحد هدایت داخلی موشک، جهت تغییر مسیر نهایی تا برخورد به هدف یا انفجار تخریبی در نزدیکی آن داده می شود.
- ایستگاه (مرکز) کنترل درگیری: ایستگاه کنترل درگیری، تنها بخشی از واحد آتش پاتریوت است که تحت نظارت مستقیم کاربر (انسان) قرار دارد. این ایستگاه امکان ارتباط خودکار، نیمه خودکار و یا دستی با ایستگاه (سکوی) پرتاب، رادار و موشک های پرتاب شده را دارد.
واحد رادار پاتریوت رادار: وظیفه رادار سامانه پاتریوت، جستجو، کشف، شناسایی و ردگیری خودکار اهداف تهاجمی و نیز هدایت اقدامات متقابل جنگ الکترونیکی است. باید اضافه شود که برد سیستم رادار حدود 100 کیلومتر بوده و ظرفیت ردگیری 100 هدف مختلف و نیز هدایت 9 موشک پاتریوت را بطور همزمان دارد.
سامانه پاتریوت در جنگ ایران و عراق بطور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.
منابع
مقاله علمی و آموزشی «سامانه پدافند هوایی پاتریوت چگونه کار می کند؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری، ترجمه و نگارش هیئت تحریریه پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا مقاله وب سایت HowStuffWorks ترجمه شده توسط بهنام زاده به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.
