چرا شاخ گوزن می افتد؟

گوزن جانور گیاه خواری است که از خزه ها، پوست درختان، جوانه غنچه ها، برگ درختان و یا جانوران آبی تغذیه می کند. سرعت این جانوران زیاد است و این مسئله به فرار آنها هنگام مقابله با خطر کمک می کند. گوزن ها اغلب در شب تغذیه کرده، چشمانی تیزبین دارند و حس شنوایی و بویایی بسیار قوی شان به آنان در احساس سریع خطر کمک می کند. گوزن ها در اندازه های مختلفی وجود دارند، از پودو که تنها یک فوت (30.5 سانتی متر) قد دارد تا گوزن شمالی که وزن آن به 450 کیلوگرم می رسد.

اساس شناسایی گوزن ها، شاخ های آنها است. تقریباً تمام گوزن های نر شاخ دارند و در نوع کاریبو و گوزن شمالی، ماده ها نیز دارای شاخ می باشند. شاخ های گوزن مثل شاخ گاو توخالی نبوده و از فرمی با آرایش شش گوش تشکیل شده اند. در فصل بهار گوزن نر صاحب شاخ تازه شده و در زمستان آن را از دست می دهد. در برخی از انواع آنها، شاخ ها به صورت استخوان میله ای شکل می باشند و در بقیه ممکن است به 11 شاخه در هر شاخ برسد.

شما می توانید سن گوزن را از روی تعداد شاخه های شاخ هایش تخمین بزنید، زیرا تعداد شاخ ها با افزایش سن گوزن تغییر می کند. به این ترتیب که در سال اول بر پیشانی گوزن دو شکل گره مانند ظاهر می شود که به آن شاخه اصلی گفته می شود و در طول زندگی گوزن باقی می ماند. شاخ ها در بهار از همین محل بیرون آمده و در تابستان رشد می کنند. در سال دوم یک شاخ میله ای از اینجا بیرون می آید و در سال سوم شاخه های فرعی ظاهر می شوند.

تا زمانی که شاخ ها در حال رشد می باشند، بوسیله پوسته ای حساس و نرم پوشیده می شوند. این پوسته توسط رگ های خونی، شاخ را تغذیه کرده و آنها را سخت و استخوانی می کند. زمانی که شاخ ها کاملاً رشد کردند، پس از 2 ماه یا 4 ماه جریان خون در اطراف ریشه آنها قطع شده و بنابراین پوشش شاخ خشک و پژمرده می شود تا سرانجام می افتد. معمولاً گوزن ها شاخ های خود را به درختان می سایند.

منابع

مقاله علمی و آموزشی «چرا شاخ گوزن می افتد؟»، نتیجه ی تحقیق و پژوهش، گردآوری و نگارش هیئت تحریریه علمی پورتال یو سی (شما می توانید) می باشد. در این راستا کتاب به من بگو چرا و چگونه، نوشته ی آرکادی لئوکوم و ترجمه سعید درودی از انتشارات بهزاد، منتشر شده در 1391 با شابک 8-57-5959-964 به عنوان منبع اصلی مورد استفاده قرار گرفته است.