افرادی که هپاتیت B دارند می‌توانند مادر شوند؟
همه افراد مبتلا به هپاتیت B نیاز به درمان ندارند چون بسیاری از مبتلایان به این بیماری در همه جای دنیا، ناقل اما سالم‌اند. فقط افرادی که در آزمایشات‌شان نشان داده می‌شود که دارای بیماری و عفونت فعال هستند، باید دارو مصرف کنند.
فردی ناقل سالم است که فقط آنتی‌ژن سطحی هپاتیت ب (HBSAg) در خونش مثبت و شمارش ویروس منفی بوده یا بسیار کم باشد. همچنین آنزیم‌های کبدی‌اش باید در محدوده طبیعی بوده و علائمی از تخریب و آسیب کبد در معاینه، سونوگرافی یا نمونه‌برداری کبدی نمایان نشود. به همین خاطر این فرد نیاز به درمان با داروهای ضد ویروسی ندارد. فقط لازم است هر شش ماه یکبار وضعیت کبدش با آزمایش خون و سونوگرافی بررسی شود.
ولی اگر فرد مبتلا به هپاتیت B علاوه بر داشتن آنتی‌ژن سطحی هپاتیت ب (HBSAg) تعداد ویروس در خونش بسیار بالا باشد (بالای صد هزار کپی ویروس در میلی‌لیتر خون)؛ همچنین آنزیم‌های کبدش بیشتر از دو برابر اندازه عادی بالا رفته باشد یا در نمونه‌برداری از کبدش آثار آسیب قابل توجه ویروس به بافت کبدی نشان داده شود، این بیماری فعال محسوب می‌شود.
همچنین افرادی که نوعی آنتی‌ژن مربوط به تکثیر ویروس‌شان به نام (HBeAg) مثبت است، نیز جزو افرادی هستند که معمولاً تعداد ویروس بالایی دارند. بیماری‌شان فعال محسوب شده و نیاز به درمان ضد ویروسی دارند.
ممکن است برای شما سوال پیش آید که آیا افرادی که هپاتیت B دارند می‌توانند مادر شوند؟ شما می‌توانید پاسخ سوال خود را در ادامه مطالعه نمایید.
باردار شدن افراد ناقل هپاتیت B یا بیماران با شمارش ویروس کم و فعالیت کم بیماری هیچ منعی ندارد. تنها باید طی دوران حاملگی تحت نظر متخصص عفونی باشند. ولی اگر مادری به علت فعال بودن بیماری هپاتیت B در حال دریافت داروهای ضد ویروس این بیماری باشد، بهتر است دوره درمان خود را کامل کرده، سپس اقدام به بارداری کند. در هر حال در زمان تولد، نوزادی که مادرش مبتلا به هپاتیت B است، هرچه سریع‌تر یعنی حداکثر ظرف 12 ساعت ایمونوگلوبولین اختصاصی هپاتیت B به او تزریق می‌کنند تا از انتقال بیماری به نوزاد جلوگیری شود.
واکسیناسیون نوزادان متولد شده از مادران مبتلا مثل سایر نوزادان بوده و شیردهی هم هیچ ایرادی ندارد. سلامتی شما آرزوی ما است.
